Keutamaan Shalawat Kepada Rasulullah saww dan Ahlul Baytnya

Rasulullah saww bersabda “setiap doa itu tertahan kecuali dengan membaca shalawat kepada Muhammad saww.”

Shabestan News Agency, pada kenyataannya, riwayat-riwayat Islam menyebutkan kedudukan luar biasa shalawat kepada Rasulullah saww, baik dalam kitab-kitab Syi’ah maupun Ahlusunnah menyebutkan tentang pahala luar biasa amalan ini.

Amirul Mukminin Ali as bersabda “dengan membaca shalawat kepada Rasulullah saww, dosa-dosa akan terhapus, seperti air memadamkan api, dan mengucapkan salam kepada Rasulullah saww lebih utama dari pada membebaskan budak.”

Rasulullah saww bersabda “setiap doa itu tertahan kecuali dengan membaca shalawat kepada Muhammad saww.”

Dalam sebuah haditsnya, Imam Muhamad Baqir as juga bersabda “dalam timbangan (di hari Kiamat) tidak ada amalan yang lebih berat selain shalawat kepada Muhammad saww dan keluarganya.”

Rasulullah saww juga pernah mengatakan “bershalawatlah kalian kepadaku, karena dengan bershalawat kepadaku merupakan zakat kalian kepadaku.”

Rasulullah saww juga bersabda “pada saat hari Kamis tiba, Allah swt mengutus malaikat yang ia membawa lembaran-lembaran dari perak dan pena-pena dari emas, mereka akan menulis orang-orang yang banyak membaca shalawat kepadaku di hari Kamis dan pada malam Jum’at.”

Beliau saww juga bersabda “Jibril baru saja mengabarkan sesuatu yang luar biasa kepadaku”, Imam Ali as berkata “apa yang terjadi wahai Rasulullah?, beliau saww bekata “ia memberitahukan kepadaku bahwa jika salah satu dari umatku membaca shalawat kepadaku kemudian dibarengi dengan shalawat kepada Ahlul Baytku, maka pintu-pintu langit akan terbuka lebar, dan para malaikat jug akan bershalawat kepadanya sebanyak 70 kali, dan jika termasuk seorang pendosa maka dosa-dosanya akan berguguran seperti halnya daun-daun berjatuhan dari pohon.”

هیچ دعایی بدون این شرط به اجابت نمی رسد

خبرگزاری شبستان: هنگامی که نام پیامبر(ص) برده شود بسیار صلوات بر او بفرستید، چرا که هر کس یک صلوات بر پیامبر اکرم(ص) بفرستد خداوند هزار صلوات و درود در هزار صفّ از ملائکه، بر او می فرستد.

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه، حقیقت این است که روایات اسلامی اهمیت فوق العاده ای برای صلوات بر پیامبر(ص) ذکر کرده و در منابع شیعه و اهل سنّت ثواب و پاداش فوق العاده ای برای این عمل ذکر شده، به اندازه ای که مایه اعجاب و شگفتی است، که به عنوان نمونه بخشی از این روایات را گلچین کرده ایم که در ذیل از نظر خوانندگان می گذرد و سپس به تحلیلی در این زمینه می نشینیم:

1- در حدیثی از امیرمؤمنان علی علیه السّلام می خوانیم:

«ألصّلاة علی النّبی و آله أمحق للخطایا من الماء إلی النّار و السّلام علی النّبی أفضل من عتق رقاب

صلوات بر پیامبر(ص) و آل او گناهان را محو می کند، شدیدتر از آنچه آب، آتش را خاموش می کند و سلام بر پیامبر(ص) و آل او افضل است از آزاد کردن بردگان»[1]

2-در حدیثی از امام صادق علیه السّلام می خوانیم:

«إذا ذکر النّبی فأکثروا الصّلاة علیه فإنّه من صلّی علی النّبی صلاة واحدة صلّی اللّه علیه ألف صلاة فی ألف صفّ من الملائکة و لم یبق شی ء ممّا خلقه اللّه إلّا صلّی علی [ذلک] العبد لصلاة اللّه علیه و صلاة ملائکته فمن لم یرغب فی هذا فهو جاهل مغرور قد بری ء اللّه منه و رسوله و أهل بیته

هنگامی که نام پیامبر برده شود بسیار صلوات بر او بفرستید، چرا که هر کس یک صلوات بر پیامبر اکرم بفرستد خداوند هزار صلوات و درود در هزار صفّ از ملائکه، بر او می فرستد، و چیزی از مخلوقات خدا باقی نمی ماند، مگر این که به خاطر صلوات خدا و فرشتگانش بر او صلوات می فرستند و هر کس به چنین پاداش عظیمی علاقه نداشته باشد، جاهل مغروری است که خدا و رسول خدا و اهل بیتش از او بیزارند»[2]

3- در حدیث دیگری از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله می خوانیم:

«کلّ دعاء محجوب حتّی یصلّی علی النّبی، هیچ دعایی به اجابت نمی رسد مگر اینکه صلوات بر پیامبر(ص) فرستاده شود[3]»

4- باز در حدیث دیگری از همان حضرت (ص)می خوانیم:

«ألصّلاة علی نور علی الصّراط، صلوات بر من نور صراط (در قیامت) است. [4]»

5- در حدیث دیگری از امام باقر یا امام صادق علیه السّلام نقل شده که فرمودند :

«ما فی المیزان شی ء أثقل من الصّلاة علی محمّد و آل محمّد و إنّ الرّجل لتوضع أعماله فی المیزان فتمیل به فیخرج الصّلاة علیه فیضعها فی میزانه فترجّح ، در ترازوی سنجش اعمال (در قیامت) چیزی سنگین تر از صلوات بر محمّد و آل محمّد نیست، کسانی هستند که اعمالشان را در ترازوی سنجش عمل می گذارند، سبک و ناچیز است سپس صلوات بر آن حضرت را بیرون آورده و بر آن می نهند سنگینی می کند و برتری می یابد». [5]

6- در حدیث دیگری از خود آن حضرت(ص) آمده است:

«صلّوا علی فإنّ الصّلاة علی زکاة لکم ، صلوات بر من بفرستید، چرا که صلوات بر من، باعث نموّ (روح و جان) شما می شود»[6]

7- در حدیث دیگری از آن حضرت آمده است:

«إذا کان یوم الخمیس بعث اللّه ملائکة معهم صحف من فضّة و أقلام من ذهب یکتبون یوم الخمیس و لیلة الجمعة أکثر النّاس علی صلاة ، روز پنج شنبه که می شود خداوند فرشتگانی را با لوح هایی از نقره و قلمهایی از طلا می فرستد تا نام کسانی را که روز پنج شنبه و شب جمعه بیشتر از همه بر من صلوات می فرستند، بنویسند[7]»

8- در حدیث دیگری از امام صادق علیه السّلام از پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله چنین نقل شده است که روزی به علی علیه السّلام فرمود:

«ألا أبشّرک؟ قال: بلی بأبی أنت و أمّی فإنّک لم تزل مبشّرا بکلّ خیر. فقال: أخبرنی جبرئیل آنفا بالعجب. فقال أمیرالمؤمنین: و ما الّذی أخبرک یا رسول اللّه؟ قال: أخبرنی أنّ الرّجل من أمّتی إذا صلّی علی فأتبع بالصّلاة علی أهل بیتی فتحت له أبواب السّماء و صلّت علیه الملائکة سبعین صلاة و أنّه إن کان من المذنبین تحاتّ عنه الذّنوب کماتحاتّ الورق من الشّجر، آیا به تو بشارت بدهم؟ علی علیه السّلام عرض کرد: آری پدر و مادرم فدایت، تو همیشه بشارت دهنده به همه نیکی ها بوده ای.

پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: «جبرئیل الآن از چیز عجیبی به من خبر داد» امیرمؤمنان علیه السّلام پرسید: «چه خبری داده، ای رسول خدا؟» فرمودند: «به من خبر داد که یکی از امّت من هنگامی که صلوات بر من می فرستد و به دنبال آن صلوات بر اهل بیتم، درهای آسمان به روی او گشوده می شود و فرشتگان هفتاد صلوات بر او می فرستند و اگر از گنهکاران باشد، گناهانش فرو می ریزد آن گونه که برگ ها از درختان می ریزند[8]»

9- در حدیث دیگری از همان حضرت(ص) آمده است:

«أکثروا الصّلاة علی فإنّ اللّه وکل بی ملکا عند قبری فإذا صلّی علی رجل من أمّتی قال ذلک الملک یا محمّد: إنّ فلان بن فلان صلّی علیک السّاعة ، زیاد صلوات بر من بفرستید، چرا که خداوند فرشته ای را نزد قبر من مأمور ساخته که هر فردی از امّت من، صلوات بر من بفرستد آن فرشته می گوید: فلان کس، فرزند فلان، هم اکنون بر تو صلوات فرستاد». [9]

10- در حدیثی از امام باقر علیه السّلام از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله چنین نقل شده است:

«من صلّی علی إیمانا و احتسابا إستأنف العمل، هر کس از روی ایمان و به خاطر خداوند، بر من صلوات بفرستد (تمام گناهانش بخشوده خواهد شد و) اعمال خود را از نو آغاز می کند[10]».

11- نه تنها به هنگام ذکر نام پیامبر صلّی اللّه علیه و آله باید صلوات بر او فرستاد، بلکه به هنگام نوشتن نیز تأکید شده است که صلوات را بنویسند، آن گونه که در حدیثی از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله می خوانیم:

«من صلّی علی فی کتاب لم تزل الملائکة تستغفر له مادام اسمی فی ذلک الکتاب، کسی که در نوشته ای صلوات بر من بنویسد، فرشتگان- مادامی که اسم من در آن نوشته است- برای او استغفار می کنند[11]».

12- عایشه از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله نقل می کند که فرمود:ند

«من سرّه أن یلقی اللّه غدا راضیا فلیکثر الصّلاة ، علی، کسی که دوست دارد خدا را فردای قیامت ملاقات کند در حالی که از او خشنود باشد، پس زیاد بر من صلوات بفرستد[12]»

کوتاه سخن این که روایات بسیار فراوانی در این زمینه نقل شده، که از اهمیت فوق العاده صلوات و درود بر پیامبر و آل حکایت می کند، به گونه ای که در کمتر عملی از اعمال، این همه ثواب و فضیلت دیده می شود و آنچه ما در احادیث دوازده گانه بالا آوردیم، در واقع بخش کوچکی از آن است.

پاسخ به چند سؤال

1- این همه اهمیت برای چیست؟

در اینجا قبل از هر چیز، این سؤال پیش می آید که این همه اهمیت برای چیست؟ و چه فلسفه ای در صلوات بر پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله نهفته شده است؟

در پاسخ این سؤال می توان گفت که نخستین فلسفه آن این است که پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و مقام شامخ او فراموش نشود، و لازمه آن این است که اسلام و برنامه های اسلامی متروک نمی شود و به این ترتیب ادامه صلوات بر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله رمز بقای اسلام و نام مبارک او است.

دیگر این که این صلوات و درود سبب می شود که ما به مقام والای آن حضرت بیشتر آشنا شویم و از اخلاق و اعمال و صفاتش الگو بگیریم و لذا از بعضی از تعبیرات استفاده می شود که صلوات بر آن حضرت، باعث پاکیزگی اخلاق و طهارت اعمال و ریزش گناهان ما می شود، چنان که در زیارت جامعه می خوانیم:

«و جعل صلاتنا علیکم و ما خصّنا به من ولایتکم طیبا لخلقنا و طهارة لأنفسنا و تزکیة لنا و کفّارة لذنوبنا ، خداوند صلوات ما را بر شما (پیامبر و آل پیامبر) و ولایت ما را نسبت به شما، سبب پاکیزگی اخلاق، طهارت نفوس و نموّ و رشد معنوی و کفّاره گناهان ما قرار داده است»[13].

در روایات متعدّد دیگری نیز اشاره به بخشودگی گناهان، به هنگام درود بر پیامبر و آل او شده است.

از طرفی صلوات و درود بر پیامبر و آل او، رحمت تازه الهی را بر روح پاک آنها فرو می فرستد و از آنجا که آنها منبع فیض اند، از سوی آنها به امّت نیز سرازیر می شود بنابراین، درود و رحمت بر آنها، در واقع درود و رحمت بر خود ما است.

اضافه بر این، فرستادن صلوات و درود بر آن بزرگواران، نوعی حق شناسی و قدردانی و تشکر از زحماتی است که برای هدایت امّت کشیده اند و بی شک این حقّ شناسی و قدردانی اجر و پاداش الهی دارد.

2-آیا صلوات بر پیامبر(ص) برای ایشان هم اثری دارد؟

سؤال دیگری که در اینجا مطرح است این است که آیا صلوات و درود بر پیامبر(ص) و آل او(ع)، در مقام و منزلت آنها اثر دارد؟

گاه بعضی از ناآگاهان می گویند: هیچ اثری ندارد چون آنها به مقاماتی که باید برسند، رسیده اند، ولی سستی این سخن با توجّه به این که سیر تکاملی انسان هیچ حدّ و مرزی را نمی شناسد و به سوی نامتناهی پیش می رود، آشکار می شود و لذا با صراحت در بعضی از دعاها که در تشهّد و غیر آن خوانده می شود، عرضه می داریم:

«و ارفع درجته، درجه پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله را بالاتر از آنچه هست، بالا ببر». [14] از این رو، قرآن مجید نیز با صراحت می گوید: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً»؛ خدا و فرشتگانش بر پیامبر اکرم درود و رحمت می فرستند، ای کسانی که ایمان آورده اید بر او درود بفرستید و سلام گویید و تسلیم (فرمان او) باشید»[15] تعبیر به فعل مضارع «یصَلُّونَ» دلیل بر ادامه این رحمت است و به یقین هر مسلمانی که سخن از توحید و اسلام می گوید، رحمت تازه ای برای بنیانگذار این آیین نوشته می شود و این رحمت با انجام اعمال او نیز تداوم می یابد، چرا که این سنّت های حسنه را او بنیان نهاد.

3-با چه الفاظی درود بفرستیم؟

سؤال دیگری که در اینجا مطرح است، این است که چگونه و با چه الفاظی باید بر آن حضرت(ص) صلوات فرستاد؟

در این زمینه نیز روایات متعدّدی از طرق شیعه و اهل سنّت به ما رسیده و در همه آنها تأکید شده است که باید آل محمّد علیهم السّلام به هنگام فرستادن صلوات ذکر شوند، که ما در اینجا به ذکر چند روایت از طرق اهل سنّت، بسنده می کنیم:

در «الدّر المنثور» از «صحیح بخاری» و «مسلم» و «ابو داود» و «ترمذی» و «نسائی» و «ابن ماجه» و «ابن مردویه» و گروه دیگری، از «کعب بن عجره» نقل شده که مردی خدمت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله عرض کرد: «أمّا السّلام علیک فقد علمناه فکیف الصّلاة علیک، سلام بر تو را می دانیم چگونه است، امّا صلوات و درود بر تو باید چگونه باشد؟» پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود بگو:

«أللّهمّ صلّ علی محمّد و علی آل محمّد کما صلّیت علی آل إبراهیم إنّک حمید مجید. ألّلهمّ بارک علی محمّد و علی آل محمّد کما بارکت علی آل إبراهیم إنّک حمید مجید» نویسنده تفسیر «الدّر المنثور» اضافه بر حدیث فوق، هیجده حدیث دیگر نقل کرده که در همه آنها تصریح شده که «آل محمّد» را باید به هنگام صلوات ذکر کرد، این احادیث از کتب مشهور و معروف اهل سنّت از گروهی از صحابه از جمله «ابن عبّاس»، «ابو سعید خدری»، «ابو هریره»، «طلحه»، «ابو مسعود انصاری»، «بریده»، «ابن مسعود»، «کعب بن عجره» و «امیر مؤمنان علی علیه السّلام» نقل شده است. [16] در «صحیح بخاری»[17] روایات متعدّدی در این زمینه نقل شده و در «صحیح مسلم»[18] نیز، دو روایت آمده است و جالب این که در «صحیح مسلم» با آن که در احادیث فوق چند بار «محمّد و آل محمد»، با هم ذکر شده، عنوانی را که برای این باب انتخاب کرده «باب الصّلاة علی النّبی صلّی اللّه علیه و سلّم» (بدون ذکر آل) می باشد! این نکته نیز لازم به یادآوری است که در بعضی از روایات اهل سنّت و بسیاری از روایات شیعه، حتّی کلمه «علی» میان «محمّد و آل محمّد» فاصله نشده است و کیفیت صلوات به این صورت است: «الّلهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد»

این سخن را با حدیثی از «صواعق ابن حجر»[19] پایان می بریم. او نقل می کند که پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود:

«لا تصلّوا علی الصّلاة البتراء! فقالوا: و ما الصّلاة البتراء؟ قال: یقولون: «أللّهمّ صلّ علی محمّد» و تمسکون، بل قولوا: أللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد، هرگز صلوات ناقص و ناتمام بر من نفرستید! عرض کردند: صلوات ناقص و ناتمام چیست؟ فرمود: اینکه فقط بگوئید: «أللّهمّ صلّ علی محمّد» سپس امساک کنید، بلکه بگوئید: أللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد». در جلد اوّل کنز العمّال نیز روایات متعدّدی در این زمینه دیده می شود.

4-صلوات و درود واجب است، یا مستحب؟

سؤال دیگر این که آیا صلوات فرستادن بر پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله واجب است یا مستحبّ؟ ظاهر آیه شریفه پنجاه و شش سوره احزاب «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی» وجوب است، زیرا می دانیم امر، ظاهر در وجوب می باشد مگر این که قرینه ای بر خلاف آن قائم شود و در این آیه خداوند امر به صلوات و سلام بر پیامبر کرده است، بنابراین، حدّاقل لازم است یک بار بر آن حضرت صلوات و درود و سلام فرستاد، این در حالی است که مشهور فقهای شیعه و جمعی از فقهای اهل سنّت معتقد به وجوب صلوات در تشهّد هستند.

«ابن قدامه» فقیه معروف اهل سنّت در کتاب «المغنی» می گوید: در تشهّد اوّل، باید بر پیامبر صلوات بفرستد و بگوید: «أللّهمّ صلّ علی محمّد و علی آل محمّد کما صلّیت علی إبراهیم. . . و هی واجبة فی صحیح المذهب و هو قول الشّافعی و اسحاق. . . ، صلوات فرستادن بر پیامبر و آلش در فتوای صحیح واجب است و «شافعی» و «اسحاق» نیز بر همین عقیده اند». سپس از «ابن راهویه» (از فقهای اهل سنّت) نقل می کند: «لو أنّ رجلا ترک الصّلاة علی النّبی صلّی اللّه علیه و آله فی التشهّد بطلت صلاته، اگر کسی صلوات بر پیامبر را در تشهّد ترک کند، نمازش باطل است، سپس می افزاید: ظاهر مذهب «احمد» (امام معروف اهل سنّت) نیز وجوب آن است. [20] نویسنده کتاب «التّاج الجامع للاصول» (شیخ منصور علی ناصف) در ذیل آیه پنجاه و شش سوره احزاب «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی» تصریح می کند که ظاهر آیه این است که صلوات و سلام، بر پیامبر اکرم واجب است و این سخن مورد اتّفاق علما می باشد[21].

5-مفهوم واقعی صلوات

آخرین سؤالی که در اینجا مطرح است این است که مفهوم صلوات چیست؟

معروف در میان علما و دانشمندان این است که صلوات اگر از سوی خداوند باشد به معنای رحمت است و اگر از سوی فرشتگان و انسانها باشد به معنای طلب رحمت است. یا به تعبیری که در روایت امام کاظم علیه السّلام آمده است در پاسخ این سؤال که معنای صلوات خدا و ملائکه و مؤمنان در آیه شریفه «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی» چیست؟ فرمود:

«صلاة اللّه رحمة من اللّه و صلاة الملائکة تزکیة منهم له، و صلاة المؤمنین دعاء منهم له، صلوات خداوند رحمتی از ناحیه او است و صلوات ملائکه، تقدیس و پاک شمردن آنها است نسبت به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و صلوات مؤمنین، دعا و تقاضای رحمت است از آنها برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله». [22] بعضی معتقدند تمام این معانی به یک اصل باز می گردد و آن ثنای جمیل است خواه به صورت فرستادن رحمت بوده باشد، یا تقدیس و پاک شمردن، و یا تقاضای رحمت، که هر کس به مقتضای حال خودش آن را انجام می دهد. [23] و از آنجا که ریشه اصلی این لغت، «صلی» (بر وزن سعی) به معنای در آتش افکندن، یا سوختن و برشته شدن در آتش است، بعضی معتقدند که صلوات به معنای دور کردن آتش عذاب الهی است، که نتیجه آن رحمت یا تقاضای رحمت است، ولی بعضی میان «صلو» که به اصطلاح ناقص واوی است، با «صلی» که ناقص یایی است، فرق گذاشته اند و معنای اخیر را مربوط به «صلی» دانسته اند و معانی قبل را مربوط به «صلو». (دقّت کنید!) به هر حال، تمام اینها نشان می دهد که با هر صلوات و سلامی که به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرستاده می شود، رحمت تازه ای بر روان پاک او نازل می گردد و بعید نیست که این رحمت از ناحیه آن منبع عظیم الهی، به سوی امّتش نیز سرازیر شود. از همین رو صلوات و درود بر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مایه رحمت و پاکی و آموزش برای خود انسان است.

درباره اینکه منظور از آل محمّد صلّی اللّه علیه و آله همان اهل بیت(ع)، یعنی فرزندان او هستند به خواست خدا در ذیل خطبه 239 بحث خواهیم کرد. در جلد اوّل همین شرح، ذیل خطبه دوّم صفحه 303 نیز اشاره ای به این معنا داشتیم.

پی نوشت ها:

[1]ثواب الاعمال صدوق، ص 185.

[2]بحار الانوار، جلد 17، ص 30.

[3]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 490، شماره 2153 و 2149.

[4]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 490، شماره 2153 و 2149.

[5]وسائل الشيعه، جلد 4، صفحه 1210( باب 34 از ابواب ذكر(.

[6]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 494، شماره 2182.

[7]كنز العمّال، جلد 1، شماره 2177.

[8]شرح علّامه خويى بر نهج البلاغه، جلد 5، صفحه 214- 215.

[9]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 494، شماره 2181.

[10]وسائل الشيعة، جلد 4، صفحه 1213( باب 34 از ابواب الذّكر(.

[11]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 507، حديث 2243.

[12]كنز العمّال، جلد 1، صفحه 504، حديث 2229.

[13]زيارت جامعه كبيره.

[14]وسائل الشيعه، جلد 4، صفحه 989، باب كيفيّة التشهّد.

[15]سوره احزاب، آيه 56.

[16]تفسير الدّر المنثور، جلد 5، صفحه 216 به بعد،( ذيل آيه 56 سوره احزاب(.

[17]صحيح بخارى، جلد 6، صفحه 151، در تفسير سوره احزاب.

[18]صحيح مسلم، جلد 1، صفحه 305، باب الصلاة على النبى صلّى اللّه عليه و آله.

[19]صواعق ابن حجر، صفحه 144.

[20]المغنى، جلد 1، صفحه 579.

[21]التّاج الجامع للاصول، جلد 5، صفحه 143.

[22]تفسير نور الثقلين، جلد 4، صفحه 302، شماره 221( ذيل آيه 56 سوره احزاب(.

[23]التحقيق فى كلمات القرآن الكريم، مادّه« صلو»( با اقتباس و نقل به معنا(. 

پایان پیام/376

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Di Tempat Ini Doa-doa Terkabul Dengan Cepat

Tempat-tempat yang mulia, penuh dengan berkah dan tempat-tempat yang bisa berdekatan dengan Imam Zaman afs dan yang menjadi tempat turunnya malaikat dari langit, sangat sedikit menjadi tempat lalu lalangnya setan-setan.

Shabestan News Agency, Al-Marhum Muhadditsi Nouri mengatakan “beberapa tempat ada yang merupakan tempat khusus untuk Imam Zaman afs, yang tempat tersebut dikenal sebagai maqam Imam Zaman afs”, di antara tempat-tempat tersebut ialah : Wadi As-Salaam (Najaf Al-Asyraf), Masjid Sahlah, Masjid Hilleh, Masjid Jamkaran (Qom) dan lain sebagainya.

Rata-rata orang-orang yang pernah berjumpa dengan Imam Zaman afs saat mereka berziarah ke tempat-tempat tersebut, dan di tempat-tempat tersebut terdapat mukjizat Imam Zaman afs, oleh karena itu di tempat-tempat yang mulia, penuh dengan berkah dan tempat-tempat yang bisa berdekatan dengan Imam Zaman afs dan yang menjadi tempat turunnya malaikat dari langit, sangat sedikit menjadi tempat lalu lalangnya setan-setan, hal inilah yang menjadi sebab doa-doa cepat terkabul, dan ibadah juga lebih cepat diterima.

Di beberapa riwayat disebutkan bahwa Allah swt mencintai orang-orang yang beribadah di tempat-tempat tersebut, masjid-masjid haram-haram Imam Makshum as, makam-makam keturunan Imam as, makam orang-orang saleh yang tersebar di beberapa kota.

Ini adalah anugerah dari Allah swt yang tersembunyi, untuk hamba-hambanya yang sedang mengalami kesulitan, permasalahan, sakit dan lain sebagainya. Mereka bisa berlindung di tempat-tempat yang disebutkan di atas, dan dengan wasilah pemilik tempat tersebut maka mereka bisa berhubungan dengan Allah swt, mereka bisa minta kesembuhan penyakitnya, minta penyelesaian segala permasalahan dan problematikanya di tempat tersebut.

مکان های منسوب به امام زمان(عج) که در اجابت دعا موثرند

خبرگزاری شبستان: برخی مکان ها شرافتمند و بابرکتند و جایی که می توان با آن حضرت مانوس شد، فرشتگان الهی در آنجا از آسمان فرود می آیند، شیطان ها رفت و آمدشان کم است و این ها خود از وسایل و اسبابی است که موجب اجابت زودتر دعا و پذیرش سریع ترعبادت می شود.

خبرگزاری شبستان، مرحوم محدث نوری می فرماید: پوشیده نیست که برخی از مکان های ویژه امام عصر صلوات الله علیه که مشهور به مقام امام زمان علیه السلام می باشند؛ مکان هایی هستند مانند: وادی السلام (نجف اشرف)، مسجد سهله، مسجد حله، مسجد جمکران در خارج شهر مقدس قم و ...

به نظر می رسد برخی از کسانی که آن امام(عج) را دیده اند در این مکان ها به زیارتشان شرفیاب شده اند؛ یا اینکه در این جاها، معجزه ای از آن حضرت(عج) نمودار شده است؛ بدین جهت جزو مکان های شرافتمند و با برکت به حساب می آیند و جایی هستند که می توان با آن حضرت(عج) مانوس شد، و فرشتگان الهی در آنجا از آسمان فرود می آیند ، شیطان ها رفت و آمدشان کم است و این ها خود از وسایل و اسبابی است که موجب اجابت زودتر دعا و پذیرش سریع ترعبادت می شود.

در برخی از روایات آمده است: خدای عزوجل دوست می دارد در مکان هایی همانند این مکان ها و مسجدها و حرم های امامان علیهم السلام و قبرهای فرزندان امامان(ع) و قبر بندگان صالح و نیکوکار، که در شهرهای مختلف پراکنده اند، پرستش شود.

این از لطف های پنهان خداوند است نسبت به بندگانی که دچار گمراهی یا اضطرار و ناچاری، بیماری، بدهکاری، ستم دیدگی، ترس و وحشت، نیاز و احتیاج و از این قبیل امور باشند؛ بندگانی که دچار اندوه و مشکلات شده اند و قلب شان به هم ریخته و دارای ظاهری آشفته و حواسی از کار افتاده هستند.

این افراد می توانند به جاهای مزبور پناهنده شوند و به وسیله کسی که صاحب آن مقام است به خداوند متوسل شوند و درخواست علاج دردها و شفای بیماری ها و برطرف شدن شر مردمان شرور و دیگر گرفتاری ها را بنمایند.

در بسیاری از موارد خواسته این افراد پاسخ داده می شود؛ بیماری که در حال مریضی به آن جا رفته است شفا گرفته و بر می گردد؛ ستم دیده ای که رفته است، برمی گردد در حالی که حقش را گرفته است؛ کسی که با نگرانی و اضطراب به آن اماکن شرفیاب شده است، بر می گردد در حالی که دلش آرام و خیالش راحت شده است. البته طبیعی است هرکس ادب و احترام بیش تری به جا آورد بهره و خیر بیشتری نیز به دست می آورد.

و احتمال دارد تمام این مکان های شریف جزو خانه های خدا باشند که دستور داده شده است که آن خانه ها رفیع و بلند مرتبه گردد و نام خدا در آنها برده شود، و هر کس در آن خانه ها صبحگاهان و شامگاهان به تسبیح و ثتاگویی خداوند بپردازد، ستوده شده است.

برگرفته از «صحیفه مهدیه»، صفحه 101 پایان پیام/99

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa Terakhir Yang Diajarkan Oleh Imam Husain

Para manusia suci Ahlul Bait as tidak pernah lalai untuk memberikan pelajaran dan wejangan kepada umat manusia sekalipun dalam kondisi yang sangat sulit.

Salah satu contohnya adalah hadis yang diriwayatkan dari Imam Sajjad as berikut ini:

Imam Sajjad as mengatakan, pada hari kesyahidan ayahku, ia mendekapku ke dadanya sedangkan darah berkucuran deras dari lukanya. Ia berkata kepadaku, “Wahai anakku! Ambillah doa yang telah diajarkan oleh Fatimah Zahra kepadaku ini. Ia menerima doa ini dari Rasulullah dan Rasulullah dari malaikat Jibril supaya dibaca ketika memerlukan hajat, kesedihan, dan peristiwa-peristiwa besar terjadi. Bacalah doa ini:

بِحَقِّ یس وَ الْقُرآنِ الْکَرِیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظِیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوائِجِ السّائِلِینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمِیرَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الُمَکُرُوبِینَ یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُوْمِینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَی التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذا وَ کَذا

Sebagai ganti dari kadza wa kadza, sebutkanlah hajatmu.”

Sumber: Al-Da’awat, Quthbuddin Rawandi, hlm. 54.

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa Keselamatan Imam Mahdi, Qunut Terpanjang Imam Hasan Askari

Para imam maksum as senantiasa menyebut dan mengisyaratkan Imam Mahdi as dalam doa, ziarah, dan hadis-hadis mereka. Tetapi, hanya Imam Hasan Askari as yang memiliki doa qunut terpanjang demi keselamatan Imam Zaman as.

Selama dua puluh delapan tahun hidup, Imam Hasan Askari as tidak menjalani di sebuah perumahan masyarakat sebagaimana layaknya anggota masyarakat yang lain. Tetapi, beliau dipaksa oleh para penguasa Bani Abbasiah supaya hidup di sebuah kamp militer. Untuk itu, julukan beliau yang paling masyhur adalah “al-‘Askari”.

Imam Hasan Askari melakukan banyak tindakan penting dalam rangka memperkenalkan masyarakat Syiah dengan periode kegaiban Imam Mahdi as. Masyarakat Syiah memang pernah mengalami imamah dan kepemimpinan seorang imam yang masih berusia kanak-kanak. Tetapi, pada masa kegaiban, mereka akan mengalami banyak masalah dan problematika baru. Untuk itu, banyak program dan tindakan baru yang dilakukan oleh Imam Askari dalam rangka memimpin masyarakat ini.

Imam Askari as memanfaatkan sistem perwakilan yang telah dibangun dari sejak masa Imam Shadiq as. Sistem ini terbukti efektif dalam mengarahkan laju dan gerak masyarakat Syiah.

Banyak doa, ziarah, dan hadis yang telah mampu mempertahankan budaya dan kultur Syiah diriwayatkan dari Imam Hasan Askari as. Para imam maksum as senantiasa berdoa untuk keselamatan Imam Mahdi as dalam qunut salat mereka. Imam Hasan Askari as memiliki komitmen yang lebih serius tentang masalah ini. Beliau berdoa sepanjang 11 halaman dalam qunut demi keselamatan putra beliau yang merupakan hujjah Allah terakhir di muka bumi. Hal ini tentu membangkitkan pertanyaan bagi masyarakat Syiah.

Imam Hasan Askari as berusaha keras untuk mempersiapkan masyarakat Syiah memasuki periode kegaiban. Di samping itu, beliau juga melakukan banyak hal untuk memberitahukan kelahiran putra beliau. Salah satunya adalah beliau mengutus bibi beliau, Hakimah, supaya mencari dukun bayi dari kalangan Ahli Sunah guna menjadi saksi atas kelahiran putra beliau, Imam Mahdi as.

Imam Hasan Askari as adalah satu-satunya imam yang paling banyak melakukan akikah untuk kelahiran putra beliau. Dengan mengirimkan banyak uang ke berbagai penjuru, beliau meminta masyarakat supaya menggelar akikah untuk putra beliau itu. Ini adalah sebuah pemberitahuan akan kelahiran putra beliau.

Sekalipun berada dalam kepungan ketat pihak keamanan penguasa waktu itu, Imam Askari tidak lepas tangan dari mengarahkan laju dan gerak masyarakat Syiah. Satu unsur terpenting dalam kehidupan Ahlul Bait Rasulullah saw adalah perlawanan. Tetapi bentuk perlawanan mungkin berbeda-beda. Imam Askari dengan cara mendidik murid-murid unggul dan aktifitas rahasia mempersiapkan lahan sehingga para penguasa tidak memiliki kesempatan untuk “menikam” beliau.

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa: Tuhan Tidak Membiarkan Manusia Sendirian

Dalam banyak doa dari Ahlul Bait Rasulullah saw terdapat penekanan supaya Allah jangan sampai membiarkan diri kita sendirian. Bagaimana dan kapankah Allah akan membiarkan seseorang diri dan menyerahkannya kepada dirinya sendiri?

Berikut uraian Hujjatul Islam Sayid Ali Sajjadizadeh salah seorang dosen di Universitas Islam Rezavi, Republik Islam Iran.

Dalam surah al-Hasyr ayat 19, Allah berfirman, “Janganlah kalian menjadi seperti orang-orang yang telah melupakan Allah. Maka Allah pun melupakan mereka terhadap diri mereka. Mereka itulah orang-orang yang fasik.”

Ketika Allah membiarkan seseorang dan menyerahkannya kepada dirinya sendiri, hal ini terjadi lantaran dosa-dosa yang telah ia lakukan.

Dengan pilihan yang keliru dan tindakan-tindakan yang salah, seseorang kadang-kadang memberangus lahan-lahan taufik yang telah terbentang di hadapannya. Dengan itu, seluruh anugerah gaib yang biasanya dicurahkan atas seorang hamba yang taat terjauhkan darinya.

Pada hakikatnya, arti pernyataan bahwa seseorang telah diserahkan kepada dirinya sendiri adalah ia terhalangi dari inayah-inayah khusus Ilahi. Padahal, manusia tidak pernah memiliki apapun dari dirinya. Jika tidak ada inayah Ilahi, niscaya ia tidak akan pernah bisa berbuat suatu kebaikan sedikit pun. Untuk itu, salah satu permohonan yang senantiasa diminta oleh para wali Allah adalah “ya Allah, kami tidak memiliki sedikit apapun dan selalu memerlukan inayah-Mu”.

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Wanita Qurani, Doa Nabi Ibrahim Yang Terkabulkan

“Kaum wanita aktivis Qurani hari ini memiliki peran signifikan dalam menyebarkan Islam di Iran dan seluruh dunia.”

Begitu ditegaskan oleh Hujjatul Islam Abu Turabifard wakil ketua I Parlemen Republik Islam Iran pada saat berorasi di seminar apresiasi terhadap kaum wanita aktifis Qurani di Iran.

Semua ini, lanjut Abu Turabi, tidak terlepas dari peran seorang ibu dalam mendidik manusia dan masyarakat. Untuk itu, ibu memiliki posisi istimewa dalam kamus Islam. Ketika mengupas hak-hak orang tua, al-Quran lebih menekankan peran ibu. Periode kehamilan dan hingga dewasa, peran ibu sangat terasa.

“Untuk itu, peran ibu dalam menghubungkan masyarakat dengan al-Quran sangat signifikan,” ujar Abu Turabi.

Di bagian lain uraian, Hujjatul Islam Abu Turabi mengutarakan, kaum wanita Qurani yang ada di tengah kita ini adalah berkat doa Nabi Ibrahim yang terkabulkan: waj‘alnā lil muttaqīna imāman. Para aktivis Qurani berada di garis pertama dan memainkan sebagai peran seorang imam.

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Raihlah Doa Ini Sekalipun Dengan Menghunus Pedang

Salah satu munajat terbaik untuk bulan suci Ramadhan ini adalah doa Sahar. Imam Muhammad Baqir as senantiasa membaca doa ini di waktu sahar bulan Ramadhan.

Berkenaan dengan doa ini, Imam Muhammad Baqir as berkata, “Seandainya masyarakat mengetahui keagungan doa ini dan bahwa doa ini sangat cepat dikabulkan, niscaya mereka siap menghunus pedang guna menggapainya. Demi Allah yang isim a‘zham Ilahi terdapat dalam doa ini! Berjerihpayahlah untuk membaca doa ini dan sembunyikanlah dari orang-orang munafik.”

Dalam al-Quran, Allah berfirman, “Hanya milik Allahlah nama-nama yang baik. Maka serulah Allah melalui perantaranya.”

Artinya, ketika kita ingin menyeru Allah, maka hendaklah kita menyeru-Nya dengan perantara nama-nama tersebut, dan lantas panjatkanlah hajat kita.

Doa Sahar dari permulaan hingga penutup penuh dengan sifat-sifat dan nama-nama Allah yang baik. Pemanjat doa menyeru-Nya dengan perantara nama-nama tersebut. Di penghujung, ia baru memohon hajatnya dan mengharap supaya dikabulkan.

Harus kita camkan bersama, menyebut semua nama itu hanya dengan lisan tentu tidak cukup. Kita juga harus meresapinya dengan sepenuh hati. Ketika kita menyeru Allah dengan nama-nama jalāliah dan jamāliah, kalbu kita juga harus mengimani seluruh nama ini.

Pembuka doa ini adalah allāhumma innī as’aluka min bahā’ika bi abhāhu wa kullu bahā’ika bahiy ....

Selamat mencoba.

‫شمشیر زدن برای داشتن این دعا بجا و واجب است

خبرگزاری شبستان: اگر مردم از عظمت این دعا باخبر بودند و می دانستند که چه سریع به اجابت می رسد، برای آن حتی با شمشیر می جنگیدند تا آن را به دست آورند. سوگند به خدا که اسم اعظم الهی در این دعا واقع شده پس بکوشید بر خواندن این دعا و آن را از نااهلان و منافقان پنهان بدارید.

گروه قران و معارف خبرگزاری شبستان: یکی از بهترین دعاها در ماه مبارک رمضان دعای سحر است که امام باقر علیه السلام آن را در سحرهای ماه مبارک می خواندند و دیگران را نیز نسبت به خواندن این دعا سفارش و ترغیب می کردند. حضرت درباره این دعا می فرمود: اگر مردم از عظمت این دعا باخبر بودند و می دانستند که چه سریع به اجابت می رسد، برای آن حتی با شمشیر می جنگیدند تا آن را به دست آورند. سوگند به خدا که اسم اعظم الهی در این دعا واقع شده پس بکوشید بر خواندن این دعا و آن را از نااهلان و منافقان پنهان بدارید.

در همین رابطه و در شرح و تفسیر فرازهای والای این دعا، سلسله گفتگوهایی داشته ایم با حجت الاسلام علی شاه علیزاده، کارشناس و پژوهشگر تفسیر و علوم قرانی؛ که بخش اول این گفتگو را می خوانید؛

امام علی علیه السلام در نقلی می فرمایند: روزی رسول خدا صلی الله علیه وآله در مسجد برای مردم خطبه خواند و فرمود: « قد اقبل علیکم شهر الله .. ای مردم ماه خدا بر شما رو کرده و برای شما رحمت و برکت و مغفرت به همراه آورده است! ماهی که در ان مهمان خدا هستید و نفس هایتان را تسبیح و خواب شما را عبادت می نویسند و دعای شما در این ماه به اجابت می رسد. » با توصیفاتی که پیامبر گرامی اسلام در وصف این ماه دارند حال که خدا این لطف را شامل حال ما نیز کرده است تلاش کنیم تا از رحمت و مغفرت و برکات این ماه بهر مند شویم.

یکی از بهترین دعاها در این ماه دعای سحر است که امام باقر علیه السلام آن را در سحر های ماه مبارک می خواندند و دیگران را نیز نسبت به خواندن این دعا سفارش و ترغیب می کردند. حضرت می فرمود: اگر مردم از عظمت این دعا باخبر بودند و می دانستند که چه سریع به اجابت می رسد، برای آن حتی با شمشیر می جنگیدند تا آن را به دست آورند. سوگند به خدا که اسم اعظم الهی در این دعا واقع شده پس بکوشید بر خواندن آن و این دعا را نا اهلان و منافقان پنهان بدارید.

خداوند در قران فرموده است «وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا ؛ خدا نام های زیبایی دارد پس خدا را باآن نام ها بخوانید» یعنی هنگامی که می خواهید خدا را صدا بزنید از این نام ها استفاده کنید و سپس حاجت خود را بخواهید.

دعای سحر از آغاز تا پایان، ذکر اوصاف و نام های نیکوی خداست و دعا کننده خدا را در آغاز با این نام ها صدا کرده و در پایان رو به حاجت خود می آورد و طلب اجابت می کند.

توجه داشته باشیم که به زبان آوردن این نامها به این معنا نیست که فقط در زبان یادی از این نامها کرده باشیم بلکه دل و جان آدمی نیز باید به حقیقت این نامها آگاه و به آنها ایمان داشته باشد. وقتی خدا را با اسماء جمال و جلالش صدا می زنیم باید دل های ما نیز به جلال و جمال الهی مومن شود.

با عنایت به این نکات شرح و توضیح فرازهایی از دعا را آغاز می کنیم.

اولین فراز از دعای سحر « اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهَائِکَ کُلِّهِ ؛ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَمَالِکَ بِأَجْمَلِهِ وَ کُلُّ جَمَالِکَ جَمِیلٌ...

«بهاء» به زیبای ای گفته می شود که از شدت زیبایی بیننده را درخود محو کرده و فرد با آن شیئ زیبا مانوس می شود. هر کس به «بهاء» و «زیبایی» خدا آگاه شود مبهوت خدا خواهد شد و با او انس می گیرد و غافل نمی شود.

خداوند خود دارای زیبایی است و به همین خاطر همه مخلوقات را نیز به اندازه ظرفیت و مرتبه وجودی آنها از این زیبایی برخوردار کرده است. لذا همه مخلوقات به اندازه ظرفیت وجودی خود، جلوه ای از جلوات زیبایی و «بهاء» الهی هستند.

زیبایی جامدات در مرتبه ای؛ زیبایی حیوانات در مرتبه ای؛ «بهاء» و زیبایی ملائکه در مرتبه ای و «بهاء» انسان مومن و موحد در مرتبه ای است. طبعا «بهاء» کامل ترین موجود از موجودات در بالاترین مرتبه است که وجود مقدس پیامبر اسلام و اهل بیت علیهم السلام کامل ترین موجودات و بهاء آنها بالاترین مرتبه از بهاء است.

دعا کننده هنگامی که دست به دامن این نام نیک خدا می شود، در آغاز از طریق زیبایی مخلوقات به زیبایی خالق پی می برد و می بیند که مخلوقات در بهره مندی از این زیبایی مرتبه ای دارند؛ برخی کم و برخی زیاد؛ لذا در استعانت از این نام خدا به سراغ مخلوقی می رود که از همه بیشتر و بالاتر از زیبایی خدا بهره برده و رو به خدا عرض می کند: « : اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهَائِکَ کُلِّهِ»

خدایا از تو درخواست و حاجتی دارم که برای رسیدن به آن آمده ام و از نام «بهاء » تو مدد می جویم و دست به دامن زیبایی تو می شوم و به زیباترین و پر بهاء ترین بهاء ات مدد می جویم و از آن یاری می خواهم.

این گونه دعا کردن تا زمانی است که نگاه دعاکننده به «بهاء» و زیبایی مخلوقات باشد اما ناگهان نگاه او از مخلوقات قطع شده و متوجه شخص خدا می شود و وقتی نگاهش به سمت خدا افتاد، پی می برد که «بهاء» خدا یک حقیقت و یک مرتیه بیش نیست و یک شیء بسیط بیشتر نیست، لذا می گوید خدایا همه زیبایی هایی که با مراتب مختلف در مخلوقات توست همه یکجا زیباست!!

به همین دلیل نحوه و جهت دعای خود را به سمت این حقیقت زیبا می برد و می گوید: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهَائِکَ کُلِّهِ خدایا من برای گرفتن حاجتم به تمامی بهاء تو که یک حقیقت بیشتر نیست دست کمک دراز می کنم و از کل بهاء تو که خود را به آن آراسته و توصیف کرده ای کمک می طلبم.

همانطور که گفته شد در این بند، دعا کننده فقط به این اسماء توسل دارد و از حاجت خود یاد نمی کند. این بدان دلیل است که می خواهد ابتدا تمام نام های نیکویی را که در این دعا وجود دارد بر زبان بیاورد و سپس عرض حاجت کند. و اگر دقت کنید می بینید که تمام بندهای دعای سحربه همین شکل است.

در فراز بعدی این دعا می گوییم: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَمَالِکَ بِأَجْمَلِهِ وَ کُلُّ جَمَالِکَ جَمِیلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِجَمَالِکَ کُلِّهِ .. اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِأَجَلِّهِ وَ کُلُّ جَلالِکَ جَلِیلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ عَظَمَتِکَ بِأَعْظَمِهَا وَ کُلُّ عَظَمَتِکَ عَظِیمَهٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِعَظَمَتِکَ کُلِّهَا...

نکته ای که در تفسیر و توضیح این فراز باید مورد توجه قرارگیرد معنای حرف«باء» در کلماتی مانند (بِأَبْهَاهُ ، بِأَجْمَلِهِ ، بِأَجَلِّهِ و...) است. اگر بخواهیم معنای این حرف را بفهمیم باید بدانیم حرف «بائ» چه معنا است؟

برخی بزرگان گفته اند حرف «باء» به معنای قسم است یعنی خدا را به تک تک این اسماء قسم می دهیم و به واسطه قسم دادن به این اسماء، حاجات خود را طلب می کنیم. اما برخی می گویند حرف « باء» به معنای استعانت و درخواست کمک است. یعنی از خود این نامها درخواست کمک می کنیم و مدد می طلبیم.

ظاهرا این معنا با قران سازگارتر است چرا که قران فرمود: « وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا » خداوند را به نام های زیبایی که دارد یاد کنید. یاد کردن به چه معناست؟ یعنی توسل به این نام ها و استعانت جستن از آنها.

ادامه دارد....

پایان پیام/99

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa: Imam Mahdi Bisa Sembuhkan Penyakit

Salah satu frasa doa yang sangat dianjurkan dibaca pada bulan Ramadhan adalah Allāhumma-syfi kulla marīdh (ya Allah, sembuhkanlah setiap orang yang sakit).

Memang ada dua hal yang sering dilupakan oleh masyarakat manusia secara umum: keamanan dan kesehatan.

Frasa doa tersebut di atas menekankan supaya kita selalu memperhatikan kesehatan dalam kehidupan sehari-hari.

Sehubungan dengan isu Imam Mahdi as, Imam Husain as pernah mengatakan, ketika beliau muncul kembali, tak akan ada seorang buta dan lumpuh pun yang akan di muka bumi. Allah akan menyembuhkannya melalui perantara Ahlul Bait as.

Dalam sebuah hadis qudsi, Allah berfirman, “Aku akan menyembuhkan orang yang buta dan orang yang sakit melalui perantaran Imam Mahdi.”

Dalam sebuah hadis, Imam Muhammad Baqir as juga pernah menekankan, barang siapa mengalami masa al-Qa’im, maka ia akan disembuhkan dari penyakit dan dikembalikan lagi kekuatannya.

Doa yang biasa kita lantunkan Allāhumma-rzuqnā tawfīqat thā‘ah adalah doa Imam Mahdi untuk kesembuhan penyakit.

شفای بیماران به دست با برکت امام زمان(ع)

خبرگزاری شبستان: پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه بیماران و گرفتاران در عصر ظهور به دست با برکت امام زمان(ع) شفا می یابند، گفت: در حدیث لوح از قول خداوند متعال آمده است که به دست امام مهدی(ع) کور را بینایی و بیمار را شفا می دهم.

حجت الاسلام عباس رمضانعلی زاده در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با اشاره به فراز "اللَّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَرِيضٍ" خدایا همه مریضان را شفا بده، گفت: دو نعمت امنیت در جامعه، صحت و سلامت، برای انسان ناشناخته است، این فراز از دعا نشان می دهد که توجه به نعمت سلامت باید همیشه در زندگی جاری و ساری باشد.

وی با بیان اینکه تا زمانی که امنیت و سلامت داریم باید شاکر بود، خاطرنشان کرد: این در حالی است که باید برای کسانی که این نعمت ها را ندارند، دعا کنیم و شفای بیماران را از خدای متعال بطلبیم.

حجت الاسلام رمضانعلی زاده با اشاره به روایتی از امام حسین(ع) در این زمینه، اظهارداشت: امام حسین(ع) فرمودند؛ وقتی امام زمان(ع) ظهور کنند، هیچ نابینا، زمین گیر و دردمندی بر روی زمین نمی ماند. مگر آنکه خدا به وسیله ما اهل بیت(ع) بیماری آن را برطرف می کند.

این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه بیماران و گرفتاران در عصر ظهور به دست با برکت امام زمان(ع) شفا می یابند، تصریح کرد: در حدیث لوح از قول خداوند متعال آمده است که به دست امام مهدی(ع) کور را بینایی و بیمار را شفا می دهم.

وی ادامه داد: بنابراین حدیث قدسی امام زمان(ع) واسطه شفای بیماران هستند. این درحالی است که امام محمد باقر(ع) در حدیثی فرمودند؛ هر کس قائم اهل بیت مرا درک کند، اگر به بیماری گرفتار شود شفا گیرد و اگر دچار ضعف و ناتوانی شود، توانا و نیرومند گردد.

حجت الاسلام رمضانعلی زاده افزود: امام در ادامه این روایت می فرمایند و هر بیماری که اعتقاد به حق داشته باشد و از شیعیان حضرتش باشد نیز شفا می گیرد.

این پژوهشگر مهدوی گفت: در دعای موسوم به "اللهم ارزقنا توفیق الطاعه و بعد المعصیه" یکی از دعاهای همیشگی امام زمان(ع) درباره شفای بیماران است که می فرمایند؛ خدایا بیماران مسلمین را شفا و راحتی مرحمت فرما.

پایان پیام/ پایان پیام/345

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Majelis Yang Lebih Utama Dari Majelis Doa

Perhatian masyarakat Islam terhadap menuntut ilmu dapat memelihara kekokohan dan kekuatan umat Islam. Dalam sebuah ungkapan, Imam Amirul Mukminin Ali as berkata, “Ilmu pengetahuan adalah sebuah kekuatan. Barang siapa yang memilikinya, maka ia pasti menang, dan barang siapa tidak memilikinya, maka ia akan dikuasai orang lain. (Nahj al-Balaghah, Ibn Abil Hadid, jld. 20, hlm. 319).

Ketika memasuki masjid, Rasulullah saw melihat dua majelis: satu majelis ilmu dan yang lain majelis doa. Beliau bersabda, “Kedua majelis ini memiliki akibat yang baik. Salah satu majelis menyeru Allah dan majelis yang lain mengajarkan ilmu agama kepada orang-orang yang tidak tahu. Tetapi majelis ilmu ini lebih utama, dan saya diutus untuk mengajarkan.” Setelah bersabda demikian, beliau duduk bersama orang-orang hadir di majelis ilmu. (Munyat al-Murid, hlm. 106)

Ketika menjelaskan ilmu pengetahuan yang harus dipelajari, Imam Amirul Mukminin Ali as berkata, “Pelajaran terbaik untuk kalangan kawula muda adalah pengetahuan yang diperlukan mereka ketika sudah tua.” (Nahj al-Balaghah, Ibn Abil Hadid, jld. 20, hlm. 333)

Dalam sebuah hadis, Imam Musa Kazhim as berkisah, Rasulullah saw memasuki masjid dan melihat banyak orang berkumpul di sekitar seorang. Beliau bertanya, “Siapakah orang itu?” Mereka menjawab, “Allamah, wahai Rasulullah.” “Allamah dalam bidang apa?” tanya beliau kembali. Mereka menjawab, “Dalam bidang nasab keturunan Arab, sejarah mereka, masa jahiliah, syair, dan sastra Arab.” Beliau menimpali, “Ini semua adalah ilmu [tetapi] apabila seseorang tidak mengetahui, ia tidak akan merugi dan apabila ia mengetahui, ia tidak akan beruntung.” (Mustathrafat al-Sara’ir, hlm. 627) Hadis ini mengajarkan kepada kita supaya memprioritaskan ilmu pengetahuan dan kita mempelajari apa yang berguna bagi dunia dan akhirat.

Imam Muhammad Baqir as berkata, “Berlomba-lombalah dalam menuntut ilmu. Demi Allah! Hadis tentang halal dan haram yang kalian pelajari dari orang yang jujur adalah lebih baik daripada dunia dan seluruh isinya.” (Ibid, hlm. 645).

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Zikir Yang Menyembuhkan 99 Jenis Penyakit

Banyak keajaiban dunia yang tidak bisa diraba dan dibaca oleh indera manusia. Rahasia penyembuhan penyakit dengan membaca doa dan zikir hanya dimiliki oleh para nabi dan imam maksum as.

Rasulullah saw bersabda, “Zikir la haula wa la quwwata illa billah dapat menyembuhkan 99 jenis penyakit.” (Qurb al-Isnad, jld. 76, hlm. 244; Mutakhab Mizan al-Hikmah, hlm. 148)

Imam Ali bin Abi Thalib berkata, “Pada suatu hari saya menderita penyakit. Rasulullah saw menjengukku seraya bersabda, ‘Katakanlah, ‘Ya Allah! Aku memohon kepada-Mu untuk segera menyembuhkanku, menganugerahkan kesabaran atas ujianku, dan menuntunku ke arah rahmat-Mu.’ Setelah membaca doa ini, saya pun bangun dari tempat tidur seakan-akan terbebaskan dari sebuah belenggu.” (Al-Kafi, jld. 2, hlm. 567; al-Mustadrak ‘ala al-Shahihain, jld. 1, hlm. 704, hadis no. 1917)

(Jam-News/Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Allah Menyingkirkan Azab Berkat Doa Untuk Imam Mahdi

Allah pasti menyingkirkan azab dan siksa dari seluruh penghuni bumi berkat doa yang dibaca untuk Imam Mahdi as.

“Mikyal al-Makarim fi Fawa’id al-Du’a li al-Qa’im” adalah salah satu buku berharga dalam Mazhab Syiah yang telah ditulis oleh Ayatullah Sayid Muhammad Taqi Musawi Isfahani (1301-1348 H). Ia menulis buku ini guna menunaikan hak yang dimiliki oleh Imam Mahdi as atas seluruh makhluk.

Dalam mukadimah buku ini, Ayatullah Isfahani menulis, “Kita tidak bisa menunaikan seluruh hak yang dimiliki oleh Imam Mahdi as atas kita semua dan juga tidak mampu mensyukuri wujud dan anugerah beliau. Untuk itu, kita selayaknya melakukan hal-hal yang bisa kita lakukan. Satu hal terbaik yang bisa kita lakukan pada masa kegaiban ini adalah menanti kehadiran beliau, berdoa supaya kemunculan beliau dipercepat, dan melakukan hal-hal yang dapat membuat beliau bahagia.”

Allah akan menjauhkan dan menyingkirkan azab dari penghuni bumi berkat doa yang kita haturkan untuk Imam Mahdi as.

Dalam buku Kamal al-Din, Imam Abu Ja’far Muhammad Baqir as pernah berkata, “Umat manusia akan mengalami suatu masa di mana imam mereka akan gaib. Berbahagialah mereka yang tetap teguh memegang kokoh urusan kami. Minimal pahala yang akan mereka peroleh adalah Allah akan menyeru mereka, ‘Wahai hamba-hamba-Ku! Kalian telah berimana kepada rahasia-Ku dan membenarkan kegaiaban-Ku. Maka pahala abik dari-Ku untuk kalian. Wahai hamba-hamba-Ku! Aku pasti menerima amal kalian, mengampuni kalian, mengenyangkan kalian, dan menyingkirkan azab dari kalian. Jika kalian tidak ada, maka pasti Aku telah turunkan azab untuk mereka.’”

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Allah Bangga di Hadapan Malaikat Lantaran Doa Imam Mahdi

“Mikyal al-Makarim fi Fawa’id al-Du’a li al-Qa’im” adalah salah buku berharga karya Ayatullah Sayid Muhammad Taqi Musawi Isfahani (1301-1348 H).


Buku ini ditulis dengan tujuan guna menunaikan hak Imam Mahdi as yang ada di pundak kita. Dalam buku ini disebutkan:

Allah swt berbangga diri di hadapan para malaikat lantaran doa untuk Imam Mahdi as.

Dalil atas klaim ini adalah sebuah hadis yang terdapat dalam jilid pertama Bihar al-Anwar. Imam Abu Abdillah Shadiq as berkata kepada Dawud bin Sarhan, “Hai Dawud! Sampaikanlah salamku untuk para sahabat dan pengikutku. Semoga Allah merahmati seorang hamba yang berkumpul dengan yang lain guna membahas urusan kami. Pihak ketiga dari mereka adalah malaikat yang memohonkan ampunan untuk mereka. Tidak ada dua orang yang berkumpul kecuali Allah berbangga diri di hadapan para malaikat lantaran perkumpulan mereka. Untuk itu, ketika kalian berkumpul, bahaslah urusan kami, karena dalam perkumpulan dan pembahasan ini terdapat upaya untuk menghidupkan urusan kami. Orang terbaik setelah kami nanti adalah orang yang membahas urusan kami dan mengajak untuk mengingat kami.”

Doa untuk Imam Mahdi as adalah salah satu manifestasi terbesar dari zikir. Semoga Allah memberikan taufik untuk kita dan seluruh muslimin untuk itu.

(Arsip-KBS/Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Syarat Pertama Sebuah Doa

Doa terkabulkan merupakan harapan setiap insan. Tentu untuk mempersiapkan sebuah doa yang layak dikabulkan diperlukan syarat-syarat yang harus dipenuhi.

Mari kita simak beberapa hadis suci berikut supaya kita bisa mempersembahkan sebuah doa yang layak dikabulkan.

1. Kalbu yang suci dan lisan yang jujur

Dalam sebuah hadis Rasulullah saw, Allah berfirman kepada Nabi Musa as, “Hai Musa! Berdoalah kepada-Ku dengan hati yang suci dan lisan yang jujur.” (Bihar al-Anwarm jld. 1, hlm. 341)

Ketika hati kita luruh dan terfokus, itulah saat untuk berdoa.


2. Menjauhi dosa dan bertaubat

Dalam sebuah hadis Imam Shadiq as berkata, “Hendaknya seseorang terbebaskan dari tuntutan dan kezaliman terhadap orang lain.” (Ibid, hlm. 321).

Doa yang diiringi dengan semangat untuk menjauhi dosa bisa dipastikan adalah doa yang terkabulkan.

Satu hal yang perlu diperhatikan dalam doa ini adalah bahwa tidak ada kata terlambat dalam berdoa. Muyassar meriwayatkan dari Imam Shadiq as, “Imam Shadiq pernah berpesan kepadaku, ‘Hai Muyassar! Berdoalah dan janganlah pernah berkata sudah terlambat. Sesungguhnya di sisi Allah ada sebuah posisi yang tidak akan dapat digapai kecuali dengan permohonan.” (Al-Kafi, jld. 2, hlm. 466, hadis no. 3)

(Tebyan/Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa Berkonotasi Penentangan. Kapankah Allah Akan Menghinakan Seseorang?

Doa berkonotasi penentangan. Setiap amal yang bertentangan dengan perintah Allah dinilai sebagai dosa. Sekalipun kecil, karena dosa adalah sebuah penentangan terhadap Allah, maka setiap dosa adalah sebuah pelanggaran besar.

Dalam sebuah hadis, Rasulullah saw bersabda kepada Abu Dzar, “Janganlah kamu melihat kekecilan sebuah dosa, tetapi lihatlah siapakah yang sedang kamu tentang.” (Bihar al-Anwar, jld. 77, hlm. 168, hadis no. 6).

Dalam banyak hadis dari para maksum as ditegaskan supaya setiap mukmin menjauhi maksiat dan dosa. Jika ia telah melakukan dosa, maka hendaklah secepatnya ia bertobat supaya kelezatan sementara sebuah dosa tidak membuatnya tersiksa di dunia dan akhirat.

Dalam sebuah hadis dari Imam Ali as, “Barang siapa merasakan lezat sebuah dosa, maka Allah akan menjerumuskannya ke jurang kehinaan.” (Ghurar al-Hikam, hadis no. 8823).

Imam Sajjad as juga pernah memperingatkan, “Janganlah kamu merasa gembira lantaran dosa, karena gembira lantaran berbuat dosa ini lebih buruk dibandingkan melakukan dosa itu sendiri.” (Bihar al-Anwar, jld. 78, hlm. 159, hadis no. 10).

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Doa Saat Keluar Dari Masjid

Orang yang paling dikasihi di sisi Tuhan adalah yang paling awal mendatangi masjid, dan yang paling akhir meninggalkan masjid. Dalam riwayat juga dikatakan, makruh keluar dari masjid setelah terdengar azan, kecuali telah melakukan shalat atau mempunyai maksud untuk kembali lagi.

Agama Islam telah memberikan hukum-hukum dan etika untuk seluruh amal dan perbuatan, begitu juga terdapat hukum-hukum khusus saat hendak keluar dari masjid.

Aturan-aturan berikut berkaitan dengan hal-hal yang perlu dilakukan saat hendak keluar dari masjid:

1. Mempunyai rencana untuk kembali lagi ke masjid. Rasulullah Saw bersabda, Kelak terdapat tujuh golongan yang akan berlindung di bawah bayangan dzat Suci Tuhan, di hari dimana tidak ada bayangan kecuali bayangan Tuhan, salah satu diantara mereka adalah yang kalbunya menjadi milik masjid, sehingga tidak akan keluar dari masjid kecuali ada niat untuk kembali lagi ke sana.

2. Tidak keluar dari masjid setelah terdengar azan. Dalam sebuah riwayat dikatakan, keluar dari masjid setelah terdengar azan adalah makruh, kecuali telah melakukan shalat atau memiliki maksud untuk kembali ke dalamnya. Pada riwayat lainnya, Rasulullah bersabda, “Orang yang mendengar panggilan di masjid dan keluar darinya tanpa alasan, maka ia adalah munafik, kecuali mempunyai niat untuk kembali lagi ke dalamnya.”

3. Menunda keluar dari masjid. Rasulullah bersabda, “Tempat-temat terbaik di permukaan bumi adalah masjid, dan manusia yang terkasih di sisi Tuhan adalah mereka yang paling awal mendatangi masjid dan paling akhir meninggalkan masjid.”

4. Mengucapkan shalawat saat keluar dari masjid. Menurut riwayat Imam Shadiq as, saat keluar dari masjid, mustahab untuk membaca shalawat.

5. Membaca doa keluar dari masjid. Imam Shadiq As bersabda, Setelah seseorang menyelesaikan shalat wajib di dalam masjid, dan hendak keluar darinya, maka hendaklah ia berdiri di samping pintu masjid dan mengucapkan

اللهم دعوتنى‏فاجبت دعوتک و صلیت مکتوبتک و انتشرت فى ارضک کما امرتنى فاسئلک من فضلک العمل‏بطاعتک و اجتناب سخطک و الکفاف من الرزق برحمتک

Rasulullah saat keluar dari masjid, mengucapkan

اللهم افتح لى ابواب رزقک

6. Mustahab keluar dari masjid dengan kaki kiri, seseorang yang ingin keluar dari masjid, hendaklah mendahulukan kaki kanan dan mengakhirkan kaki kiri.

Sumber: Masjid dalam Hadis

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Berjanji Kepada Imam Ridha dan Doa Terkabulkan

Ketika usai menamatkan SMA, ayah berkata kepada saya, “Sekarang kamu harus memulai pelajaran hauzah ilmiah.” Mendengar perintah ini, saya pun pergi berziarah ke makam suci Imam Ali bin Musa Ridha as di kota Masyhad, Iran bersama beberapa orang teman untuk mengikat janji sebelum memulai pelajaran hauzah ilmiah.

Di sisi makam suci Imam Ridha as, saya mengutarakan kepada beliau, “Hai Imam Ridha! Saya berjanji di tempat ini untuk mewakafkan seluruh hidupku untuk Anda dan agama Anda. Sebagai gantinya, saya meminta kepada Anda supaya jangan membiarkan saya dalam kesulitan hidup.”

Setelah berjanji demikian, kami pun pergi menuju kota suci Qom, Iran. Saya pun menjadi santri dan akhirnya menikah. Ketika itu, seluruh kekayaanku hanya 5 toman (150 rupiah).

Suatu malam, seorang yang saya kenal mengetuk pintu rumah dan menyatakan sedang menghadapi masalah di kota Tehran. Ia memerlukan uang sebesar 1,000 toman (30.000 rupiah). Saya tidak ingin menolak permintaannya. Akhirnya saya berkata, “Berikan kesempatan hingga besok.”

Ketika sahar tiba sebelum mengerjakan salat Subuh, saya berziarah kepada Sayidah Fatimah Ma’shumah as dan bertawasul kepada beliau, “Wahai Sayidah Ma’shumah! Saya telah berjanji kepada saudara Anda yang agung. Saya mohon Anda menyelematkan karib yang sedang ditimpa musibah.”

Waktu salat Subuh tiba. Setelah mengerjakan salat Subuh, saya mulai membaca amalan setelah salat. Makam suci sangat penuh sesak oleh para peziarah. Tiba-tiba seseorang menepuk bahuku seraya berkata, “Hai Abu Turabi! Amplop ini milikmu.” Ia tidak memberikan kesempatan kepada saya untuk berterima kasih dan dia pun menghilang dalam kerumunan orang.

Saya pun membuka amplop tersebut dan ternyata berisi 1,000 toman sesuai yang saya inginkan. Karib itu pun datang ke rumahku sesuai janji dan sangat gembira dengan uang yang diterimanya itu.

Kita harus menghaturkan adab kepada para imam maksum as dengan segala kepercayaan. “Saya bersaksi bahwa Anda mendengar rintihanku dan menjawab salamku.”

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Rahasia Doa Ziarah

Pelajaran akhlak Ayatullah Kazhim Shiddiqi yang digelar minggu lalu ini sungguh menarik dan sangat layak memperoleh perhatian khusus. Ulama yang memiliki posisi sebagai imam shalat Jumat Tehran ini membeberkan rahasia doa ziarah bulan Rajab yang sangat dianjurkan untuk dibaca pada bulan ini.

"Doa ziarah adalah sebuah kelas untuk mengenal imam maksum as. Doa ziarah akan memperkenalkan kita pada kealpaan kita dan kriteria agung yang dimiliki oleh para manusia suci ini," ujarnya.

Supaya lebih dapat mengilhami kandungan doa ziarah ini, Ayatullah Shiddiqi memaparkan syarat-syarat yang harus dipenuhi supaya doa yang kita panjatkan terkabulkan dengan baik.

Syarat-syarat doa tersebut adalah sebagai berikut:

1. Bersuci

Para ulama akhlak telah memaparkan banyak pembahasan tentang tata cara dan adab kita berdoa. Salah satu dari tata cara dan adab ini adalah bersuci. Ketika sedang berdoa, kita harus suci dari segala jenis kotoran, baik secara jasmaniah maupun ruhaniah. Karena Allah Maha Suci dan Maha Kudus. Oleh karena itu, apabila kita ingin berdialog dengan-Nya, maka kalbu kita harus suci dari kedengkian, mulut kita harus suci dari kebohongan, tuduhan, dan ghibah, dan seluruh anggota badan kita harus suci dari seluruh jenis kotoran. Dengan demikian, maka kita akan dapat menerima anugerah Ilahi dengan mudah.


2. Aroma Wangi

Ketika kita ingin berjumpa dengan seseorang yang sangat agung dan memiliki posisi spiritual yang tinggi, kita akan berusaha mengharumkan dan merapikan kondisi lahiriah kita. Jika kita ingin memanjatkan doa dan berjumpa dengan Allah, maka sudah selayaknya kita mengharumkan diri kita.

Mungkin saja masalah ini memiliki makna yang sangat luas dalam kamus ilmu akhlak. Artinya, setiap kebaikan beraroma harum, tapi setiap keburukan beraroma busuk. Untuk jika kita ingin memberikan aroma harum kepada kalbu dan jiwa kita, maka kita harus menghiasi diri kita dengan perilaku-perilaku yang baik.

Sebagai contoh, menangis untuk Imam Husain as bisa menjadikan ruh kita sangat harum. Oleh karena itu, setelah ritual aza usain, para malaikat akan berturunan dari 'Arsy Ilahi dan mengharumkan sayap-sayap mereka dengan mengusapkan pada karpet-karpet yang terhampar di ritual ini.


3. Menghadap Kiblat

Adab doa yang lain adalah menghadap ke arah Kiblat. Menghadap Kiblat dalam sebagian amalan adalah wajib seperti shalat, dan dalam kondisi lain sangat disunahkan. Posisi ini menunjukkan bahwa kita dalam hidup ini memiliki garis dan gerak menuju ke arah Allah swt. Untuk itu, seluruh ucapan dan perilaku kita harus memiliki simbol Ilahi.

Dari sisi lain, Ka'bah adalah Kiblat lahiriah kita. Dan Kiblat kalbu kita adalah menerima kepemimpinan Ahlul Bait as. Pada masa kita sekarang ini, simbol kepemimpinan ini digenggam oleh Imam Mahdi as.

Dengan ini, kita mengeluarkan segala sesuatu dari kalbu kita dan menjadikannya sebagai perantara inayah Ilahi.


4. Bersedekah

Salah syarat dan adab pengabulan doa adalah sedekah. Kita yang ingin mengambil sesuatu dari Allah melalui doa sebaiknya juga mengorbankan sesuatu di jalan-Nya. Dengan cara, kita telah melakukan sebuah transaksi dengan Allah.

Allah sendiri pernah berfirman, "Kalian sekali-kali tidak akan dapat mengapai kebaikan selama kalian tidak mengifakkan sesuatu yang kalian cintai."

Manusia sangat mencintai harta benda yang dimiliki. Jika ia rela mengorbankan sesuatu yang sangat dicintai, niscaya Allah akan menurunkan anugerah berlimpah atasnya.

Dalam melakukan transaksi, tak seorang pun seperti Allah bisa memberikan keuntungan. Ini adalah sebuah pelajaran dari-Nya untuk seluruh hamba. Dia juga pernah berfirman, jika kalian diberi sebuah hadiah, maka berikanlah hadiah yang lebih baik dari itu.


Keutamaan Bulan Rajab

1. Istighfar

Dalam banyak hadis, bulan Rajab diumpamakan sebagai sebuah sungai. Air sungai ini lebih putih dari susu dan lebih manis dari madu. Sungai ini diperuntukkan kepada mereka yang berhasil melakukan muraqabah pada bulan suci ini.

Muraqabah terpenting pada bulan Rajab adalah istighfar. Bulan ini adalan bulan permohonan ampun kepada Allah. Oleh karena itu, di bulan yang penuh berkah ini, kita dianjurkan banyak membaca "astaughfirullah as'aluhut taubah" (aku beristighfar memohon taubat kepada Allah).

Ghafara berarti menutupi. Dengan istighfar, kita memohon kepada Allah supaya seluruh dosa dan kesalahan kita ditutupi. Di samping itu, dengan istighfar, kita juga memohon supaya diberi taufik bisa bertobat. Hal ini menunjukkan bahwa bertobat adalah sebuah pekerjaan yang sangat berat, dan untuk itu memerlukan pertolongan Ilahi.


2. Berpuasa

Puasa pada bulan Rajab memiliki kedudukan yang sangat istimewa. Ayatullah Jawadi Amuli pernah bercerita, "Sebelum ini, banyak orang yang berpuasa pada bulan Rajab, Sya'ban, dan Ramadhan. Pintu Allah terbuka bagi semua orang. Barang siapa berusaha untuk memasukinya pasti akan dibukakan baginya."

Puasa pada bulan Rajab termasuk puasa yang sangat istimewa dalam setahun. Menurut sebuah hadis, barang siapa ingin menutup pintu neraka dan membuka pintu surga, maka hendaknya ia berpuasa di bulan Rajab.


3. Ziarah dan Umrah Bulan Rajab

Salah satu cara muraqabah yang lain pada bulan ini adalah berziarah kepada para imam maksum as. Hendaknya kita pergi berziarah kepada imam maksum as semampu kita. Tapi ziarah yang terbaik dan terpenting adalah ziarah kepada Imam Husain as. Tapi jika kita tidak mampu berziarah kepadanya, maka kita usahakan jangan sampai ketinggalan berziarah kepada para imam yang lain, khususnya Imam Ali bin Musa Ridha as.

Doa ziarah bulan Rajab memiliki kandungan yang sangat tinggi. Pada dasarnya, doa-doa ziarah adalah kelas untuk mengenal imam maksum as. Dengan membaca doa-doa ini, kita akan menyadari kelalaian kita dan mengenal kriteria-kriteria agung yang dimiliki oleh para imam maksum as.

Barang siapa keluar dari rumahnya untuk menziarahi Ahlul Bait as, ia termasuk golongan orang-orang yang berhijrah kepada Allah. Tentu, ia masuk dalam ayat Allah yang berfirman, "Barang siapa keluar dari rumahnya untuk menuju kepada Allah dan lalu dijeput oleh kematian, maka pahalanya ada di sisi Allah."

Dari ayat ini dapat dipahami, muhajir kepada Allah dapat menjemput kematian dengan pilihannya sendiri.

Ibadah umrah pada bulan Rajab juga memiliki keutamaan yang sangat tinggi. Tidak ada pahala umrah di sepanjang tahun yang mengungguli pahala umrah pada bulan Rajab. Tentu selain umrah pada bulan Ramadhan.


4. Bangun Malam

Allah ingin supaya hamba-hamba-Nya bermunajat dengan-Nya pada bulan Rajab ini. Oleh karena itu, di sepanjang malam bulan Rajab, sorang malaikat menyeru dari langit, "Berbahagialah mereka yang senantiasa berzikir. Berbahagialah mereka yang senantiasa taat."


Di sepanjang tahun, hadis semacam ini hanya ada untuk malam Jumat. Tentu, hadis ini menunjukkan keutamaan ibadah yang dilakukan pada malam-malam di sepanjang bulan ini.

Bulan Rajab adalah sebuah kunci yang digunakan oleh Allah untuk membuka pintu pengabulan setiap doa. Dalam sebuah hadis ditegaskan, "Jika hamba-Ku menghaturkan permohonan kepada-Ku, niscaya Aku akan menganugerahkan kepadanya. Jika ia tak berdaya, niscaya Aku akan menuntun tangannya."


Hadis Imam Hadi as

Imam Hadi as pernah berkata, "Iman adalah sebuah kondisi yang membuat hati seseorang berwibawa dan dibenarkan oleh perilaku seseorang."

Artinya, dengan perantara iman ini, hati seseorang menjadi tegar dan tidak terbawa hanyut oleh hanyutan birahi.

Dalam sebuah hadis yang lain, iman adalah sebuah pohon yang berbuah perilaku manusia. Jika seseorang mengklaim beriman, tapi perilakunya bertentangan dengan ajaran Ahlul Bait as, maka ia adalah pembohong.

(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)

Berdoa di Malam Jum'at

Oleh: Ayatullah Husein Ansariyan

“Allah Swt memerintahkan seorang malaikat di setiap malam Jum’at untuk berseru dari permulaan hingga akhir malam: ‘Apakah ada seorang hamba mu’min yang menyeru-Ku sebelum waktu Shubuh tiba untuk kepentingan dunia dan akhiratnya sehingga Aku akan kabulkan seruannya? Apakah ada seorang hamba mu’min yang bertaubat dari dosanya sebelum waktu Shubuh tiba sehingga Aku akan terima taubatnya? Apakah ada seorang hamba mu’min yang telah Aku sempitkan rezekinya, kemudian dia memohon kepada-Ku demi kelapangan rezekinya sebelum waktu Shubuh tiba sehingga Aku akan lapangkan rezekinya? Apakah ada seorang hamba mu’min yang sedang ditimpa penyakit kemudian dia menyeru-Ku demi kesembuhannya sebelum waktu Shubuh tiba sehingga Aku akan sembuhkan penyakitnya? Apakah ada seorang hamba mu’min yang sedang dilanda kesedihan dan mendekam di dalam penjara kemudian dia berdoa kepada-Ku demi kebebasannya dari jeruji penjara dan cengkraman kesedihannya sebelum waktu shubuh tiba sehingga Aku akan kabulkan doanya itu? Apakah ada seorang hamba mu’min yang terzalimi, kemudian ia memohon kepada-Ku sehingga ia dibebaskan dari kelaliman orang yang melaliminya itu, lalu aku akan mengembalikan haknya kepadanya?’ Malaikat itu terus melantunkan seruannya hingga waktu shubuh tiba.” [1]

Imam Shadiq as bersabda: “Hindarilah berbuat dosa di malam Jum’at yang mana balasan perbuatan dosa di malam ini berlipat ganda, sebagaimana pahala dari perbuatan baiknya yang juga berkali-kali lipat; dan barang siapa yang meninggalkan perbuatan maksiat di malam Jum’at maka Allah Swt akan mengampuni dosa-dosa masa lalunya. berbagai amalan, doa, dan dzikir pada malam jumat telah banyak dinukil, dan dari itu semua, doa kumail mempunyai posisi dan keistimewaan tersendiri.”


Catatan Kaki:

[1] Bihar Al-Anwar: 86/ 282, Bab 2, Hadits 27; Mustadrak Al-Wasa’il: 6/ 73, Bab 36, Hadits 6469


Dinukil dari buku syarah doa kumail, karya Ayatullah Husein Ansariyan.

(Erfan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)